بررسی میزان رضایت شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان و عوامل موثر بر آن در سال ۱۳۹۲

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت ارتقای ﻛﻴﻔﻴﺖ آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ، ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ بهبود ﻋﻤﻠﻜﺮد اﻋﻀﺎی ﻫﻴﺄت ﻋﻠﻤﻲ می ﮔﺮدند ﺑﺴﻴﺎر مهم است. رضایت شغلی یکی ازعوامل مهم انگیزشی درتدریس اساتید می باشد. در این مطالعه میزان رضایت شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان به منظور درک بهتر از عوامل احتمالی عدم رضایت شغلی مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: جامعه آماری در این مطالعه توصیفی-مقطعی، ، اعضای هیات علمی علوم پایه و بالینی(مربی،استادیار و دانشیار) در 6 دانشکده دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال 1392 بود. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شد که شامل پرسش نامه استاندارد رضایت شغلی هرزبرگ بود که دامنه امتیازات رضایت شغلی را براساس طیف لیکرت ازصفرتاپنج بررسی می کرد. نتایج: نتایج مربوط به نمره کل رضایت شغلی اعضای هیات علمی نشان داد که میزان رضایت در 2/35% پایین، در9/52% متوسط و تنها در 9/11% از اعضا بالا بود. بیشترین میزان رضایت شغلی  از ماهیت کار (1/82%)، و کمترین آن مربوط به حقوق و مزایا (6/41%) بود. رضایت از شرایط فیزیکی کار(6/74%)، رضایت از امنیت شغلی (1/53%)، نحوه سرپرستی (3/49%) و فرصتهای ارتقا (3/45%) به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. نتیجه گیری: اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان از ماهیت کار خود رضایت بالایی دارند و در صورتی که بتوان از نظر حقوق ومزایا نیز رضایت آنها را بالا برد می توان بازده آموزشی را افزایش داد.